بلاگرفا وبلاگ نویس فارسی

درمان ارتودنسی دندان به کمک دستگاه های ارتودنسی صورت می گیرد که یکی از دستگاه های اصلی ارتودنسی، براکت ارتودنسی می باشد که به مرور زمان به حرکت دندان ها به سمت موقعیت صحیح دندانی کمک می کند. براکت ها، برای قرار گیری سیم ارتودنسی دارای یک و یا دو شیار می باشند و دارای انواع متفاوتی هستند و هر کدام مزیت ها و معایب خاص خود را دارند. براکت های لینگوال، در سطح پشتی دندان ها نصب می شوند و برای افرادی که تمایلی به دیده نشدن براکت های خود دارند، انتخاب مناسبی هستند. براکت های فلزی که رایج ترین و ساده ترین نوع براکت های ارتودنسی می باشند، مقرون به صرفه تر از سایر براکت ها نیز هستند. این نوع براکت ها مزیت های بسیاری دارند و در واقع تنها عیب آن ها قابلیت دیده شدن روی دندان ها است. نوع دیگری از براکت های پیشرفته ارتودنسی، به نام براکت های دیمون وجود دارند که با داشتن مکانیسم خودکار، بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. همچنین این نوع براکت ها به تعداد جلسات کمتری نیازمند می باشند. براکت های سرامیکی نیز از انواع پرطرفدار براکت های ارتودنسی بوده که با وجود داشتن استحکام بالا، اما قابلیت شکستگی در حین درمان ارتودنسی را دارند. در صورتی که بیمار تمایلی به استفاده از براکت های فلزی نداشته باشد، می تواند با کمک براکت های پلاستیکی درمان ارتودنسی خود را انجام دهد. همانطور که می بینید، براکت های ارتودنسی انواع گوناگونی دارند.